Antik Yunanca ve Modern Yunanca Arasındaki Fonetik ve Ortografik Farklar

Antik Yunanca ve Modern Yunanca, aynı dil ailesine ait olmalarına rağmen, tarihsel süreç içerisinde önemli fonetik ve ortografik değişimlere uğramıştır. Bu makale, Antik Yunanca ile Modern Yunanca arasındaki fonetik ve ortografik farklılıkları, dilbilimsel prensipler ve teknikler çerçevesinde ayrıntılı olarak incelemeyi amaçlamaktadır.

1. Fonetik Farklılıklar

1.1. Vokal Sistemi

Antik Yunanca Vokal Sistemi:

Kısa ve uzun ünlüler: Antik Yunanca'da hem kısa hem de uzun ünlüler bulunmaktadır. Örneğin, kısa 'ε' ve uzun 'η', kısa 'ο' ve uzun 'ω'.
Diftonglar: Antik Yunanca'da diftonglar yaygındır ve hem açılabilen hem de kapanabilen diftonglar mevcuttur. Örneğin, 'αι' (ai) ve 'ει' (ei).

Modern Yunanca Vokal Sistemi:

Monoftongizasyon: Modern Yunanca'da diftongların çoğu monoftongize olmuştur. Örneğin, 'αι' artık [e] olarak telaffuz edilir.
Kısa ve uzun ünlülerin kaybı: Modern Yunanca'da kısa ve uzun ünlüler arasındaki ayrım büyük ölçüde kaybolmuştur.
Örnek:
Antik Yunanca: "καί" (kai) [kái] - "ve"
Modern Yunanca: "και" (ke) [ce] - "ve"

1.2. Konsonant Sistemi

Antik Yunanca Konsonant Sistemi:

Aspirasyon: Antik Yunanca'da aspirasyonlu konsonantlar mevcuttur. Örneğin, 'φ' (ph), 'θ' (th), 'χ' (kh).
Sesli ve sessiz duraklar: 'β' (b), 'γ' (g), 'δ' (d) gibi sesli duraklar ve 'π' (p), 'κ' (k), 'τ' (t) gibi sessiz duraklar.

Modern Yunanca Konsonant Sistemi:

Aspirasyonun kaybı: Modern Yunanca'da aspirasyonlu konsonantlar kaybolmuştur ve bunlar, sesli duraklara dönüşmüştür. Örneğin, 'φ' [f], 'θ' [θ], 'χ' [x].
Sesli durakların frikatifleşmesi: 'β' [v], 'γ' [ɣ], 'δ' [ð] gibi sesli duraklar frikatifleşmiştir.
Örnek:
Antik Yunanca: "φίλος" (philos) [pʰí.los] - "arkadaş"
Modern Yunanca: "φίλος" (filos) [ˈfi.los] - "arkadaş"

2. Ortografik Farklılıklar

2.1. Yazım Kuralları

Antik Yunanca Ortografisi:

İzole Edilmiş Yazım: Antik Yunanca'da kelimeler genellikle ayrı yazılır ve her kelime kendi başına bir anlam taşır.
Diyakritik İşaretler: Antik Yunanca'da aksanlar ve nefes işaretleri yaygın olarak kullanılır. Örneğin, oksiton (acute), gravis (grave) ve sirkumfleks (circumflex) aksanları.

Modern Yunanca Ortografisi:

Birleşik Yazım: Modern Yunanca'da kelimeler sıkça birleşik yazılır. Özellikle önek ve ekler, kelimelerle bitişik yazılır.
Diyakritik İşaretlerin Azalması: Modern Yunanca'da aksan kullanımı büyük ölçüde sadeleştirilmiştir ve sadece tonik vurgu için tek bir aksan (οξεία) kullanılır.
Örnek:
Antik Yunanca: "ἀνδρῶν" (andrōn) - "adamların"
Modern Yunanca: "ανδρών" (andrón) - "adamların"

2.2. Harf Kullanımı

Antik Yunanca Harf Kullanımı:

İota Subscripta: Antik Yunanca'da 'ι' harfi bazen alt simge olarak yazılır ve diftongları belirtir. Örneğin, "ῃ" (ēi).
Digamma: Antik Yunanca'da kullanılan fakat Modern Yunanca'da bulunmayan 'Ϝ' (digamma) harfi.

Modern Yunanca Harf Kullanımı:

İota Adscriptum: Modern Yunanca'da 'ι' harfi alt simge olarak kullanılmaz. Tüm harfler aynı düzlemde yazılır.
Harfin Kaybı: Modern Yunanca'da digamma (Ϝ) tamamen kaybolmuştur.
Örnek:
Antik Yunanca: "τῇ" (tēi) - "için" (dativ)
Modern Yunanca: "τη" (ti) - "için" (dativ)

3. Fonetik Değişimlerin Dilbilimsel Analizi

3.1. Vokal Harmonisi ve Ünlü Uyumu

Teori: Vokal harmonisi, ünlülerin uyumlu bir şekilde değişimini ve bu değişimin dilin fonetik sistemine etkisini inceleyen bir dilbilimsel fenomendir.
Uygulama: Antik Yunanca'da belirgin olan kısa ve uzun ünlü ayrımı, Modern Yunanca'da kaybolarak vokal harmonisinin daha homojen bir yapıya dönüşmesine yol açmıştır.
Örnek:
Antik Yunanca: "ποιέω" (poieō) [poi.eɔː] - "yapmak"
Modern Yunanca: "κάνω" (kano) [ˈka.no] - "yapmak"

3.2. Morfofonemik Değişimler

Teori: Morfofonemik değişimler, morfemlerin fonetik şekillerinin dilin morfolojik yapısına etkisini inceleyen bir alandır.
Uygulama: Antik Yunanca'da morfemler, genellikle kelimenin sonunda eklerle birleşirken, Modern Yunanca'da birleşik kelime yapıları daha yaygındır.
Örnek:
Antik Yunanca: "λόγος" (logos) [ló.gos] - "söz"
Modern Yunanca: "λόγος" (logos) [ˈlo.ɣos] - "söz"

Sonuç

Antik Yunanca ve Modern Yunanca arasındaki fonetik ve ortografik farklılıklar, dilin tarihsel evrimi ve bu süreçteki dilbilimsel değişimlerin bir sonucudur. Fonetik değişimler, vokal ve konsonant sistemlerinde belirgin farklılıklar yaratırken, ortografik değişimler yazım kuralları ve harf kullanımında önemli farklılıklar ortaya çıkarmıştır. Bu makale, bu değişimlerin detaylı bir dilbilimsel analizini sunarak, Antik Yunanca ve Modern Yunanca arasındaki evrimi anlamamıza yardımcı olmuştur.